Viva Sa Vie Filmi ile Yeni Bir Başlangıç

       “Üç Silahşörleri okudun mu? Orada bir Porthos vardır. Uzun boylu, güçlü, biraz da aptal biridir. Hayatı boyunca derinlemesine düşünmemiştir. Günün birinde mahzenin tekine bomba yerleştirip, orayı havaya uçurması gerekmektedir. Bombayı yerleştirir, fitili ateşler ve sonra da yıkıntının altında kalmamak için koşarak uzaklaşır elbette. Ama tam o an birden düşünmeye başlar:  Koşarken adımlar bu kadar seri bir şekilde birbirini nasıl takip etmektedir? İşte bu düşünce yüzünden donar kalır, hareket edemez, ilerleyemez. Bomba patlar o arada, mahzen üzerine çöker, güçlü omuzlarıyla direnmeye çalışsa da birkaç gün içinde ölür. “

“Bence hayat kolay olmalı. Sizin bu hikayenizse korkunç”

“Evet ama, insan bir süreliğine de olsa yaşamaktan feragat ettiğinde ancak konuşmayı öğrenir. Bedel budur.”

“Yani konuşmak ölümcül müdür?”

 “Konuşmak, neredeyse bir yeniden doğuş demek. Yani bir insan konuşabilmek için, yaşamın konuşma olmayan bölümünden geçiş yapmalıdır. Demek istediğim insanı düzgün bir şekilde konuşmaktan alıkoyan şey, yaşamdaki bu konuşmak/yaşamak ikileminin farkında olmayışı. Sessizlikten konuşmaya, bu ikilem arasında gider geliriz. Gerçek anlamıyla konuşmak, düşünmektir. Sözcükler olmadan düşünemeyiz çünkü. Düşünmektir ama, bu taraf insana günlük yaşamdan bir ara tümüyle sıyrılmayı şart koşar.”

“Aşkın, hayatın tek gerçeği olması gerekmiyor mu?”

 “Bunun için aşkın, hep aynı gerçeği ifade etmesi gerekir. Bugüne kadar hiç aşık olduğu şeyin ne olduğunu bilen birine rastladın mı? Hayır. Yaptığın tek şey, keyfi seçimlerde bulunmaktır. ‘Seviyorum’ kelimesi, fütursuzca sarf edilir çoğu zaman. Neyi sevdiğinden emin olmanı sağlayacak tek şey olgunluktur. Doğruyu aramak. İşte yaşamın gerçeği bu. Aşk; eğer gerçekse, ancak o zaman bir çözüm olur.”  Viva Sa Vie filminden..

      Konuşmaya düşünürken kaldığım yerden başlamayı  severim. Öncesi, yani düşünme evresi karşıdaki tarafından  bilinsin veya bilinmesin. Genelde anlaması gerekli olan kişiler anlayacaktır diye düşünürüm zaten. Blog yazmaya ara vermeyi de bir süredir yaşamak'a bağladığım söylenebilir böylece. Alıntı o kadar "konuşuyor" ki ekleyecek şey bulamıyorum.  

   Özetle ; yeniden merhaba..